'Dear Nienke-depienke, (lang leve de bijnamen die kids voor je bedenken)' zo begint een briefje die mijn gastmoeder voor mij heeft gelegd. Beneden staat het ontbijt al klaar, ondanks dat de familie al lang uit de deur is. Op het briefje staat verder wanneer de kids moeten worden opgehaald uit school, dat ik de fiets kan pakken als ik die nodig heb & dat ik een prachtige dag mag hebben.

Laat ik bij het begin beginnen, 2 weken Nederland waren ge-wel-dig! Ontzettend mooie tijd gehad met van alles en nog wat! Verjaardag vieren met familie, een weekendje 'wie is de mol?' spelen in Winterberg (het was een eer om jullie mol te mogen zijn ;)), alle Nederlandse oppaskindjes zien en het maken van een studiekeuze (communicatiewetenschap in Nijmegen). Op de zondagavond dat ik thuis kwam hadden vrienden een surprise party georganiseerd en was het hele huis versierd, zoooo leuk! Wel was één van de eerste dingen die ik dacht in Nederland: 'Kon ik alle mensen maar oppakken en loslaten in Noorwegen.' Maar helaas, het leven is geen computerspelletje.

Toen kwam het vertrek al weer.. Een tweede keer is gelukkig altijd minder erg, deze keer heb ik het droog gehouden op Eindhoven airport haha! Ik was veel minder gespannen toen ik mijn gastgezin ontmoetten en ik voelde me heel snel vrij in het nieuwe huis in Cambridge. De kids zijn gewend aan een oppas/mensen om zich heen en daarom was het voor mij ook heel gemakkelijk om een band met ze op te bouwen. Het zijn zulke leuke leuke leuke geweldige kinderen!!

Dit gezin is echt het tegenovergestelde van het Noorse gezin. Van enorm netjes naar enorm rommelig en van vieze luiers naar een puber. En ook van een klein dorpje in Noorwegen naar midden in een stad in Engeland (het winkelcentrum is vanaf de voordeur 15 meter lopen). Gelijk op dag 2 heb ik de kids uit school gehaald, voor ze gekookt en ze op bed gelegd. Ik vind het erg leuk dat de kids wat ouder zijn want dan kan je meer met ze doen. We zijn al naar het park geweest, de stad in of gewoon schilderen!

Afgelopen weekend was er op zaterdag middag een au pair meeting waar ik erachter ben gekomen hoe veel au pairs er in Cambridge zijn en dat er wat zijn die in dezelfde buurt als ik wonen. 's Avonds gingen we met een groepje naar een echte Engelse pub en ik heb het vermoeden dat we daar nog veel vaker heen zullen gaan. Op donderdagavond heb ik een Fins meisje ontmoet, vervolgens op zondag met haar en nog twee andere Finse meiden koffie wezen drinken. Contacten maken gaat eigenlijk weer heel gemakkelijk...

Mijn gastouders hadden mij gekoppeld aan de buurvrouw zodat zij mij gister mee kon nemen naar een kerk. Een enorm leuke Engelse vrouw van rond de 50 jaar. Voordat ik het wist stond ik liturgieën uit te delen en iedereen welkom te heten in een Katholieke kerk alsof ik daar al jaren kwam. 's Avonds ben ik nog naar een andere kerk geweest maar die was weer precies het tegenovergestelde van Katholiek, dus volgende week ga ik nog even door met de zoektocht naar een passende kerk. De buurvrouw heeft me ook een stukje Cambridge laten zien en we hebben heerlijk gepraat.

Mijn gastouders zijn echt geweldig. Ze werken allebei op de universiteit, maar naast dat ze toch wel een beetje geschiedenisnerdjes zijn, zijn ze ongelofelijk enthousiast/praterig en behulpzaam. Ze betrekken me helemaal in het gezin en vragen me met alle gezinsuitjes mee. Zo ga ik volgende week met ze naar Londen! Afgelopen donderdagavond kwam ik thuis nadat ik had afgesproken met het Finse meisje en toen heb ik nog heel lang met mijn gastouders gepraat en ijs gegeten. Op vrijdagavond hadden ze hun oude oppas uitgenodigd voor het eten. Dat was ook erg leuk, zo kon ik een echte Engelse van mijn leeftijd ontmoeten en zag ik hoe zij met de kids omging.Op zaterdagavond hebben ze me meegenomen naar hun favoriete pub en hebben we daar gegeten.

Mijn werkdag begint pas om 3 uur 's middags. Dit is heerlijk want zo kan ik uitslapen maar aan de andere kant is het ook een gevaar. Je kan erg verveeld raken. Gelukkig hebben ze hier ook een gitaar/ukelele in huis, kan ik gaan hardlopen in de vele parken die in Cambridge zijn, zijn er genoeg leuke Nederlanders om mee te skypen en au pairs om af en toe koffie mee te gaan drinken.

Tot nu toe gaat het eigenlijk helemaal goed! Alles is natuurlijk nog nieuw en dat is altijd leuk om mee te maken. Ik denk dat ik heel goed in dit gezin pas en ik heb enorm veel zin in de komende drie maanden!

En oja, het voelt soms best falend als een 6-jarig jongetje (die pas één jaar in Engeland woont) je Engels aan het verbeteren is.. Hopelijk kom ik met een beetje Brits accent terug ;)